Gatunek
The Chrząszcz japoński (Popillia japonica) bardzo przypomina chrabąszcza. Ma około centymetra długości i wyróżnia się następującymi cechami zielona tarcza, miedziana elytraoraz białe włosy po bokach. Pochodzący z Japonii i jej okolic chrząszcz został wprowadzony do Stanów Zjednoczonych sto lat temu. W Europie został znaleziony na Azorach w latach siedemdziesiątych XX wieku, a od 2014 roku we Włoszech i w 2017 roku w Ticino.
Problem
Chrząszcz japoński jest żarłocznym chrząszczem, który powoduje znaczne szkody w roślinności, zarówno w larwalnym oraz etapy dorosłości. Larwy żyją w glebie, żywiąc się korzeniami traw i innych roślin, niszcząc je. trawniki oraz plantacje. Jako dorosłe osobniki chrząszcze pożerają liście drzew, często od korony aż po niższe gałęzie. 400 gatunków drzew i krzewów, w tym jabłoni i winorośli.
Nawyki żywieniowe chrząszcza powodują silną defoliację i mogą mieć poważny wpływ na produkcję rolną i rośliny ozdobne. Powszechne szkody powodowane przez chrząszcza japońskiego sprawiają, że jest on poważnym szkodnikiem, wymagającym czujnego monitorowania i środków kontroli w celu ochrony dotkniętych obszarów.
Środki kontroli
Wysiłki mające na celu zwalczanie chrząszcza japońskiego obejmują kontrole biologiczne, takie jak wprowadzanie naturalnych drapieżników, oraz zabiegi chemiczne. Regularne monitorowanie i wczesna interwencja mają kluczowe znaczenie dla zapobiegania rozprzestrzenianiu się tego inwazyjnego gatunku.
Rozumiejąc biologię i wpływ chrząszcza japońskiego, ogrodnicy i rolnicy mogą wdrożyć skuteczne strategie zarządzania i łagodzenia szkód powodowanych przez tego żarłocznego szkodnika.
